Het is lastig schrijven als je hoofd vol zit met regelzaken. Te bedenken dingetjes, dingetjes om nog te doen, dingetjes om niet te vergeten. Mijn agenda staat ram vol. Ik zou zo de logistiek in kunnen.
Na mijn oproep voor PGB-zorg stromen de reacties binnen, hartstikke fijn!
Maar ik ben er nog niet.
Eerst nog een heleboel gesprekken en daarna gaan we een selectie maken en aan de gang! Dat gaat niet lang meer duren, dat aan de gang, want het is zo september/oktober.
Thuiszorg is nog niet helemaal duidelijk, behalve dat ze mij wel beloven in combinatie met flink wat PGB-zorg de nodige zorg te blijven bieden zodat ik thuis kan blijven wonen. Dat zou fantastisch zijn, maar…mensen moeten de zorg nog leren, er moeten roosters gemaakt worden et cetera. Meestal ben ik eigenwijs en wil ik het allemaal alleen doen, maar ik weet dat me dat te veel gaat worden, dus ik heb een cliëntondersteuner. Zij gaat mij op de rails houden om de boel goed te regelen. En dat is fijn.
Het is nu rommelig, chaotisch, onzeker. Niet voor het eerst dat ik in deze situatie zit trouwens, jaren geleden ging mijn oude thuiszorg plotseling failliet en toen ben ik klant geworden bij mijn huidige thuiszorg en moest helemaal vanaf nul beginnen met twee overblijvers van het oude team. Het wiel is hier dus al lang uitgevonden. Nou nog de kunst om het te laten blijven draaien. Blijf delen, blijf reageren. Het gaat goedkomen! Zowaar ik Mieke van Oss heet.
Reactie schrijven