-Vakantiegevoel-

Al een jaar probeer ik een weekje vrij te plannen. Geen grootse plannen, niks luxe, geen vliegreis naar de zon. Nee, gewoon even rust, de agenda leeg, geen mensen aan m’n hoofd. De zorg gaat gewoon door - dat begrijp ik - maar met een beetje mazzel een uurtje hier en daar om iets leuks te doen. Dat is al meer dan genoeg. Maar ja, zodra ik denk dat ik het voor elkaar heb, komt er weer zo’n treintje rampspoed voorbij denderen. Gepland of ongepland, het maakt niet uit; het universum lijkt te smullen van mijn gefrustreerde vakantieplannen.

Het begon goed, afgelopen weekend. Prachtig mooi herfstweer, zelfs even in het zonnetje kunnen zitten. Dat levert een grote bijdrage aan het vakantiegevoel. Maar helaas gooit dit keer de accommodatie waar ik verblijf roet in het eten. Althans, niet de accommodatie, maar het bed waar ik op slaap. Een oud gevalletje misschien al vierdehands vanuit de zorgverzekeraar. Normaal geen probleem, maar wel als dingen echt oud en versleten zijn. Het bed ging niet meer omhoog, omlaag of wat dan ook. Een hele uitdaging voor de zorg en voor mij. Helaas is in dit geval de oplossing een ontzettend instabiel, gammel leen-bed. Alsof ik in een mislukte Ikea-showroom terecht ben gekomen. Waarbij ik, als ze mijn steunkousen aantrekken, zowat de keuken in wordt gelanceerd. Stress, gedoe - precies wat ik niet wilde tijdens mijn vakantie. Maar goed, ik zal Mieke van Oss niet zijn als ik het niet van de positieve kant kan bekijken. Als ik mijn ogen dicht doe is het net of ik op zee in het water lig te dobberen. als ik de airco wat hoger zet, kan ik de temperatuur hier ook nog wel op standje tropisch krijgen. Een lekkere cocktail erbij, beentjes in de lucht, wie doet je wat. Ga mij toch potverdorie dat vakantiegevoel niet af laten pakken. Geluk maak je zelf. Dus mensen: Proost en groetjes vanuit een prachtig Volkel.