Het begint onstuimig 2018. Letterlijk, want je waait uit je sokken als je buiten komt. Code oranje boven in het land. Het is verwarrend. Een ijskoude herfst, een warme Kerst en een herfstachtig Nieuwjaar. Of mijn goede voornemens van 2017 zijn gelukt? Minder vaak mopperen, vaker complimentjes geven… Ik ben bang dat ze in dezelfde categorie terecht zijn gekomen als: “Minder snoepen, sporten, roken etc.” Allemaal dingen waar ik ook nog niet aan begonnen ben. Gelukkig zit er geen deadline aan. Het blijven voornemens, echter proberen helpt niet, je moet het DOEN anders komt er niks van. Dus, géén goede voornemens dit jaar! Maar wel:
Mijn complimenten voor:
- Mijn familie die ondanks alle tegenslagen er altijd weer sterker uit komt.
- Mijn kinderen omdat ik trots op ze ben.
- De thuiszorg zusters voor hun engelengeduld.
- Mijn PGB-team voor alle steun.
- Mijn vrienden, want daar zijn vrienden voor.
- De Jumbo omdat de boodschappen weer netjes thuisgebracht zijn.
- De postbode voor het aankloppen omdat de bel het niet doet.
- De firma die de bel komt maken omdat ze beloofd hebben dat ze hem dit jaar nog komen maken.
- De vriendelijke telefoniste van de firma die de bel komt maken, omdat zij hen heeft laten beloven dat ze hem dit jaar nog komen maken.
- Iedereen die zich aan zijn goede voornemens gehouden heeft.
- Ik ben vast nog iemand vergeten, mijn complimenten voor degene die zich vergeten voelt in dit rijtje en dit even vermeld in een persoonlijk berichtje.
- Owja, en natuurlijk complimenten voor jullie, trouwe lezers/lezeressen/genderneutralen voor het lezen van mijn column.
Zo, 2018 is begonnen!
Reactie schrijven