-Spaans-

Al enige tijd volg ik op Netflix Spaanse series. Uiteraard het ontzettend populaire Casa de Papel.

Ik kon niet stoppen na deze serie. Ik heb het ook een tijd gehad met Deense series maar na een seizoen knäckebröd verveeld dat al gauw. Geef mij maar Spaans, daar zit passie en pit in.
Het Spaans werkt als een mantra, ik word er helemaal rustig van. Met van die zwoele stemmen ratelt dat ritme van die taal als een zacht trommelgeroffel door mijn hoofd.

Na een paar uurtjes binge-watchen ben ik helemaal ZEN én in de veronderstelling dat ik Spaans kan verstaan. Soms heb ik zo lang een serie zit te kijken dat ik ‘s nachts zelfs in het Spaans droom.

Alleen mis ik de ondertiteling.

Hetzelfde als ik een Spaans liedje op de radio hoor, wederom geen ondertiteling.
Sommige woorden lijken op een exotische cocktail, een goed scheldwoord of de allernieuwste antibioticakuur. Tranquilo, tranquilo! Ik vind het ontzettend sexy.
Misschien toch een keertje Spaanse les gaan volgen. De enige  ‘Spaanse’ man die ik nu kan verstaan is Sinterklaas...